Wuj Wojtek

Wuj Wojtek z Wilna z tamtych lat,

z uśmiechem zagadkę nam dał:

Jaka najlepsza klima, Wojtuś, jest,

i śmiech mu poszedł w dal jak wiatr:

To "Four windows open, sixty miles per hour"

W prostocie tej piękno istniało

Uciekł przed cieniem, co za nim szedł

by wreszcie znaleźć cichy brzeg.

I choć to ciało zginęło w proch,

to Miłość, którą w sercu miał,

wciąż w nas rezonuje jak echo, jak duch,

jak Wuj Wojtek, co nas kochał i znał.

Bo w tej Mądrości, co  ciągle trwa,

najprostsza prawda zawsze jest.

Sens życia, który w sercu tkwi,

jest tak jak klima for Sixty.

Wojciechowi Bohuszewiczowi, kochanemu Wujowi, bratu mojej Babci Hani te strofy poświęcam