NADZIEJA

Jak pięknie jest posiedzieć sobie

W spokoju z samym sobą żyć

I kiedy wiem, że gdy co zrobię

To tak zwyczajnie miało być.

Jak dobrze kiedy barwy świata

Mają ten sam przyjemny smak

I miło, gdy u schyłku lata

Motyl przeleci cicho tak,

Codzienne małe przyjemności

I ten przyjazny Świata dar

Odkrywać znowu te radości

Na życie smak, ten wielki dar.

I Kochać, no i być kochanym

Bo bez Miłości trudno nam

I ciągle gonić za nieznanym

A wciąż nie wiemy co jest tam,

Na drugim końcu tej Podróży

A coś tam przecież musi być?

I choć czasami nas to nuży

Dla tej Nadziei, warto żyć.

Wojtek Billip sierpień 2022